مذاکرات مبهم خبرنگاران - مجله ایرکا

گروه دانشگاه خبرنگاران،فرشته اکبری؛ این روز ها دلیل مذاکره ایران و طالبان برای بسیاری از مردم مبهم است. با خبر دعوت وزارت خارجه از طالبان و ورود ملابرادر به ایران بسیاری از مردم متعجب شدند و روابط این دو را فراتر از توصیف قبل دانستند.

ایران از زمان حادثه مزارشریف و به شهادت رسیدن 8 دیپلمات ایرانی به طالبان دید منفی داشته و آن را گروه تروریستی می شمرد که حضورشان در نزدیکی مرز خود را یک تهدید امنیتی می دانست. در این نوشتار سعی می گردد دلایل مذاکره دولت افغانستان و ایران و تغییر سیاست این دو کشور را در رابطه با گروه طالبان آنالیز کنیم.

در وهله اول مسائل امنیتی از دلایل مهم مذاکرات می باشد. طالبان با ایجاد ناامنی های فراوان مسبب بسیاری از خسارت های اقتصادی و جانی و شهادت افراد بی گناهی شده اند. دولت افغانستان به دلیل نداشتن توانایی لازم نظامی و شرایط کوهستانی که امکان رویارویی مستقیم نظامی را سلب می نماید نمی تواند با این گروه مقابله نمایند و طالبان به دلیل پیشرفت نظامی و انگیزه بالایی که دارد، دست برتر را در میدان جنگ خواهد داشت.

با روی کار آمدن بایدن فرایند خروج نظامی های آمریکا متوقف شده است. بعضی از تحلیلگران احتمال می دهند آمریکا به دنبال نفوذ خود به وسیله کشور های عربستان، امارات و قطر می باشد و سعی دارد فعالیت خود را به وسیله شرکت های خصوصی نظامی مانند بلک واتر افزایش دهد و این به معنی افزایش اقدامات سازمان سی آی ای در افغانستان و منطقه می باشد.

طالبان به طور قاطع خواهان خروج نظامیان آمریکایی است و حضور آن ها در نزدیکی مرز ایران نگران نماینده و یک تهدید امنیتی به حساب می آید؛ از این جهت سیاست های طالبان با منافع ایران همسو است و زمینه های همکاری بین آن ها را ایجاد می نماید.

در رابطه با فرایند مذاکرات صلح دو ائتلاف منطقه ای و فرامنطقه ای وجود دارد. این ائتلاف ها عبارتند از آمریکا، عربستان، امارات و پاکستان و ائتلاف دیگر ایران، روسیه، چین و هند. در این بین دولت افغانستان و پاکستان با هر دو ائتلاف تعامل دارند. اتلاف اول تا به امروز پیروز نشده است طالبان و دولت افغانستان را به میز مذاکره بکشاند.

گفته می گردد از مقاصد این گروه در افغانستان وارد کردن داعش، تشکیل دولتی متضاد با جمهوری اسلامی، تضمین دولت به عدم ضربه زدن به منافع آمریکا، تحت سیاست های منطقه ای عربستان و امارات بودن و حفظ نفوذ سنتی پاکستان در این کشور است.

اما در برابر این ائتلاف، ائتلاف ایران، روسیه، چین و هند به دنبال ثبات در افغانستان و جلوگیری از ورود داعش با این کشور هستند. ایران سعی دارد از نقطه ضعف ائتلاف رقیب وارد گردد و فرایند مذاکره بین طالبان و دولت افغانستان را تسهیل نماید.

طبق تحلیل ها حاکمیت و قدرت به طور کامل به دست طالبان نخواهد افتاد هرچند طالبان در مناطق روستایی افغانستان پذیرفته شده است ما در شهر های عظیم و اصلی مردم حضور طالبان را نخواهند پذیرفت. بعد از استقرار صلح و کاهش ناامنی ها طالبان به سمت توسعه و مدرنیته سوق خواهد یافت و با کاهش نا امنی ها، افغانستان به سمت توسعه حرکت خواهد نمود. در حال حاضر تنها خواسته طالبان با انگیزه، قدرت است و قطعاً برای به دست دریافت قدرت از بعضی از عقاید خود که مردم با آن هم موافق نیستند صرف نظر خواهد نمود.

طالبان در نشست خبری در روسیه خواهان تغییر قانون اساسی و تدوین آن بر اساس قوانین اسلام شده است آنان مدعی شده اند که در امور سایر کشور ها مداخله نمی نمایند و به سایر کشور ها نیز اجازه مداخله در امور افغانستان را نمی دهد.

طالبان مصمم است که کشت و فراوری مواد مخدر در افغانستان را ریشه کن کند و در این راستا از یاری کشور های همسایه و دنیا و سازمان ملل استقبال خواهند کرد و اقدامات متعددی را در راستای کاهش تلفات غیرنظامیان در افغانستان اجرا نموده است.

آنان مدعی شده اند به تمام حقوقی که اسلام برای زنان تعریف نموده است احترام می گذارند. اسلام به زنان اجازه کار، تجارت، میراث و آموزش را داده است این گروه به ارائه خدمات درمانی به مردم تاکید نموده و از سازمان های دنیای خواهان فعالیت در این زمینه شده است.

طبق آمار ها 50 درصد جمعیت افغانستان در مناطق زندگی می نمایند که به شدت تحت تاثیر درگیری های مسلحانه قرار گرفته است. برای جلوگیری از افزایش ناامنی ها باید به وسیله دیپلماسی به توافق رسید. امید است در مذاکرات ایران و طالبان به شیعیان افغانستان توجه گردد و طالبان به اظهارات خود پایبند بماند.

فرشته اکبری - کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه تهران

انتشار یادداشت های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط خبرنگاران نیست و صرفاً منعکس نماینده نظرات گروه ها و فعالین دانشجویی است.