روایت سه زن از هولناک ترین فجایع حاکمان دیکتاتور - مجله ایرکا

در این قسمت از معرفی کتاب سعی شده تا به سه کتاب اتوبیوگرافی بپردازیم که وجه اشتراک این سه کتاب؛ زن بودن سه نویسنده و کوشش شان برای رهایی از نظام ظلم و دیکتاتوری است. یک زن به نام ثریا که از ظلم و جور در حکومت قذافی پرده برداری نموده و دو زن دیگر از کشور دیکتاتوری و کمونیستی کره شمالی و روایت های هولناک هر کدام از این زن ها برای خوانندگان که اطلاعات کم و ناقصی از کره شمالی دارند می تواند جالب و خواندنی باشد.

خود زندگی نامه یا همان اتوبیوگرافی، اندکی در ذات با کتاب های خاطرات تفاوت دارد. در حالی که خود زندگی نامه بر زندگی، سرگذشت و چگونگی گذران زندگی نویسنده اش تمرکز دارد، خاطرات و یادداشت ها تمرکز عمیق تری بر خاطره ها، احساس ها و عاطفه های نویسنده خویش دارند. در نقد اتوبیوگرافی باید بپذیریم که حتی اگر نویسنده کوشیده باشد که تا حد امکان بدون جانبداری و منصفانه به روایت زندگی خود بپردازد، به هر حال وجود سوگیری در اتوبیوگرافی اجتناب ناپذیر است.

حرمسرای قذافی

در ابتدا باید بدانید که کتاب حرمسرای قذافی نوشته آنیک کوژان اصلا زندگی نامه معمرمحمد قذافی دیکتاتور لیبی نیست و خواننده نباید به این کتاب به چشم زندگی نامه سیاسی قذافی نگاه کند. این کتاب، در واقع فقط به یک وجه هولناک از زندگی قذافی می پردازد؛ وجهی که عملا تبدیل به جزئی از ساختار حکومتی رژیم قذافی شده بود. نویسنده کتاب برایمان توضیح داده که چگونه قذافی تعرض جنسی را تبدیل به ابزاری برای تسلط بر دیگران نموده بود. قذافی ای که در این کتاب به تصویر کشیده شده به قدری هول انگیز است که شاید باورش برای خوانندگان مشکل باشد. اما کتاب به قدری مستند و خوب نوشته شده است که جای هیچ تردیدی باقی نمی گذارد.

آنیک کوژان روزنامه نگار فرانسوی مجله لوموند است. کوژان در سال های پس از انقلاب در لیبی به آن کشور سفر نموده و با تعداد زیادی از دختران جوان و زنان قربانی شهوت رانی سرهنگ معمر القذافی گفت وگو نموده است. در این کتاب که شکارها در حرمسرای قذافی نام دارد به ذکر جزئیات تجاوزهای جنسی قذافی به زنان و مردان پرداخته است. به گفته کوژان، قذافی دارای یک حرمسرا بوده است که در پایگاهی در محل اقامت وی قرار داشته است. کوژان در دیدار هایی که با افراد مختلف داشته است دست به تألیف کتاب حرمسرای قذافی (Gaddafis Harem) می زند. او به خاطر این کتاب چندین جایزه معتبر جهانی را از آن خود نموده است.

ثریا، شخصیت اصلی در کتاب حرمسرای قذافی، نیز یکی از قربانیان تجاوز جنسی است که شجاعت یافته بود دست متجاوز را (شاید عظیم ترین متجاوز قرن) را رو کند و از تجربیاتش به عنوان یک برده جنسی اسیر سخن بگوید. او در این کتاب نقاب از چهره مردی بر می دارد که خود را همچون یک رهبر مسلمان انقلابی به مردم کشورش و کشورهای منطقه جا زده بود. اما واقعیت قضیه این بود که معمر قذافی با توسل به ابزار تجاوز جنسی توانسته بود برای مدت چهل و دو سال بر لیبی حکومت کند. در این چهل و دو سال صدها زن و مرد جوان قربانی جرائم جنسی این دیکتاتور تاریخ بشر شدند.

شاید اوضاع آشفته امروز لیبی خیلی ها را به این نتیجه رسانده باشد که ای کاش قذافی ساقط نمی شد و همچنان بر سر کار بود. به کسانی که چنین عقیده ای دارند پیشنهاد می کنیم حتما این کتاب را بخوانند تا متوجه شوند؛ قذافی هیولایی به مراتب قسی القب تر و وحشتناک تر تر از داعش بود.

دختری با هفت اسم؛ فرار از کره شمالی

کتاب دختری با هفت اسم؛ فرار از کره ی شمالی نوشته هیئون سئو لی است. این کتاب داستان زندگی پر فراز و نشیب و ماجرای شوکه کننده دختری به نام هیئون سئو لی و فرارش از کره شمالی است. این کتاب در لیست پرفروش ترین های نیویورک تایمز قرار گرفته است و نامزد دریافت جایزه بهترین اتوبیوگرافی سال 2015 به انتخاب گودریدز است.

تا به امروز کتاب های زیادی در خصوص فرار افراد مختلف از کشور کره شمالی منتشر شده است. کشوری که به دلیل سانسور شدید آمار و اطلاعات دقیقی از آن در دست نیست. اما برای هیئون سئو لی این ماجرا جور دیگری است چرا که فرار از کشورش بخش راحتی از داستان زندگی وی است و خطراتی به مراتب سهمگین تر در کمین سفر او قرار می گیرد.

خواندن این کتاب دریچه ای تازه و هولناک از کشوری دیکتاتور و کمونیست برای مخاطب فراهم می نماید. هوشمندی و شجاعت هیئون لی در سال های زندگی در زادگاهش و هم در جریان فرار خطرناکش از کشور کره شمالی فاکتورهای لازم برای درگیرکردن ذهن خواننده اثر را دارد.

هیون سئو لی کودکی اش در کره شمالی سپری شد و یکی از میلیون ها نفری بود که در دام رژیم مخفی کار و کمونیست کره شمالی گرفتار شده بود. خانه کودکی اش در مرز چین او را در شرایطی فراتر از حدود کشورش قرار می داد و وقتی قحطی وحشتناک دهه 1990 آمد؛ درک این نکته که در تمام عمرش موجودی مسخ شده بوده برایش آسان تر شد؛ موجودی که تعالیم کمونیستی ذهنش را فلج نموده بود. هیون سئو لی در آن سال ها فهمید که با این همه فقر و بدبختی و بیچارگی اطرافیانش، کشورش نمی تواند بهترین کشور روی زمین باشد؛ آنچه که رهبرانش عنوان می کردند، پس در سن هفده سالگی تصمیم گرفت از کره شمالی فرار کند، در حالی که هرگز فکر نمی کرد برای دوباره دیدن خانواده اش باید دوازده سال صبوری کند.

در بخشی از کتاب می خوانیم:

روح گریان من

کتاب روح گریان من اتوبیوگرافی از یک جاسوس زن کره ای به نام کیم هیون هی است که در 16 سالگی به دلیل هوش و زیبایی اش ناخواسته و به زور از خانواده اش جدا می گردد و وارد حزب می گردد و سخت ترین آموزش های نظامی را از سر می گذراند. در نوزده سالگی، برای مدرسه جاسوسی مخفی و نخبه ارتش کره شمالی انتخاب می گردد. در آن جا به او آموزش داده می گردد تا با همه چیز از دست و پایش گرفته تا نارنجک ها و اسلحه ها آدم بکشد و در نهایت او تبدیل به یک جاسوس حرفه ای می گردد.

وقتی که پرواز 858 هواپیمای کره ای در سال 1987 منفجر شد و باعث کشته شدن 155مسافر شد، مقامات بین المللی اجرای قانون بلافاصله آغاز به جستجو برای یافتن تروریست های احتمالی این جنایت در کره شمالی کردند. کسی که آن ها پیدا کردند کیم هیون هی بود. یک زن جوان آرمان گرا که توسط کشورش عملا به یک تروریست تبدیل شده بود.

کیم هیون هی، تمام فراز و نشیب های زندگی پرماجرا، دردناک و سرشار از ترس و رنج خود و حکومت کره شمالی را در این کتاب می گوید و بعد از ترجمه کتابش به 11 زبان جهان، افراد بسیاری از زندگی او باخبر شدند.

• روایتی از زندگی شخصی همسر رئیس جمهور سابق آمریکا

در قسمتی از کتاب می خوانیم: