آدم های کوچک با سایه های بزرگ! - مجله ایرکا

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: درباره جزئیات سفر یوسف بن علوی، وزیر خارجه عمان به تهران اگرچه خبری منتشر نشده و طرفین به بیان کلیات بسنده نموده اند اما شواهد موجود حکایت از آن دارد که ماموریت ویژه ایشان رایزنی با مقامات کشورمان و میانجیگری در ماجرای نفتکش های توقیف شده ایران در تنگه جبل الطارق و نفتکش انگلیس در تنگه هرمز است و از سوی دیگر، بدون کمترین تردیدی می توان گفت انگیزه انگلیس از اعزام بن علوی، بازسازی حیثیت این کشور است که ایران با توقیف نفتکش انگلیسی برباد داده و پوشالی بودن افسانه اقتدار دریایی آن را در مقابل دید جهانیان به تماشا گذاشته است. ضمن آنکه در پی ارسال این پیغام به ایران بوده است که اگر تسلیم خواسته غرب نگردد باید از صدور نفت خود چشم بپوشد که توضیح این بخش از ماجرا فصل جداگانه ای می طلبد.

و اما، گزینه های پیش روی نمی تواند از سه حالت خارج باشد. حالت اول آنکه؛ ابتدا ایران نفتکش انگلیس را آزاد کند و سپس انگلیس به توقیف نفتکش ایران پایان بدهد. حالت دوم اینکه؛ ایران و انگلیس به طور همزمان نفتکش های توقیف شده را آزاد نمایند و حالت سوم اینکه؛ ابتدا انگلیس نفتکش ایران را آزاد کند و سپس ایران به توقیف نفتکش انگلیس پایان بدهد.

حالت اول، غیر قابل پذیرش و با منطق حقوق بین الملل نیز نا سازگار است چرا که دولت انگلیس بدون هیچ عذر و بهانه قانونی و صرفا به نیابت از آمریکا و با انگیزه بازسازی حیثیت برباد رفته آمریکا در جریان انهدام پهپاد فوق پیشرفته و متجاوز آن کشور توسط ایران، دست به توقیف نفتکش ایرانی زده است. این نکته ای است که بسیاری از مقامات و رسانه های مطرح انگلیس به آن اعتراف نموده و دولت متبوع خود را به خاطر دنباله روی از آمریکا و برخورد نیابتی با ایران، تقبیح و ملامت نموده اند. اما در سوی دیگر، نفتکش انگلیسی به جرم نقض چند گانه قوانین بین المللی دریا نوردی از جانب ایران توقیف شده است. بنابراین توقیف نفتکش انگلیس حق قانونی ما و توقیف نفتکش ایرانی، نقض قانون از سوی دولت انگلیس بوده است و بدیهی است که پیشقدم شدن ایران در برطرف توقیف کشتی انگلیس، باج دادن به مجرم تلقی شده و با حیثیت حقوقی و جهانی کشورمان در تعارض خواهد بود.

حالت دوم نیز به دلایل پیش گفته نمی تواند و نباید مورد قبول کشورمان باشد، چرا که این تلقی را به دنبال خواهد داشت که گویی ما نیز مانند انگلیس دست به یک اقدام غیر قانونی زده ایم و اکنون هر دو طرف به طور همزمان از اقدامات غیر قانونی خود دست می کشیم! بدیهی است که در این میان دزدی دریایی انگلیس نادیده گرفته می گردد و جرم بزرگی که مرتکب شده است به حاشیه می رود.

حالت سوم، یعنی پیشقدم شدن انگلیس در برطرف توقیف نفتکش ایران نیز اگرچه به مطلوب نزدیکتر است و از اقتدار ایران اسلامی و عقب نشینی روباه پیر حکایت می نماید، اما ضروری است با عذرخواهی رسمی انگلیس از ایران و تضمین کافی که دیگر دست به دزدی دریایی نخواهد زد، همراه باشد. این برخورد حق قانونی و شناخته شده ماست و انتظار آن است که دست اندر کاران سیاست خارجی کشورمان اجازه ندهند نمایش اقتدار مثال زدنی ایران در توقیف نفتکش متجاوز انگلیس از فهرست افتخارات ایران اسلامی خط بخورد! چرا که اقدام مقتدرانه ایران نقطه عطفی در تغییر معادله قدرت منطقه به نفع ایران اسلامی است و به جهانیان نشان داد دشمنان ما آدم های کوچکی هستند که فقط سایه بزرگ دارند!

بازگشت به صفحه رسانه ها