اینجا یک سال فقط 20 ساعت است! ، کشف دو کوتوله سرد عجیب که نزدیک به هم می چرخند - مجله ایرکا

به گزارش خبرنگاران و به نقل از ساینس الرت، گروهی از اخترفیزیکدانان یک جفت دوتایی از کوتوله های فوق سرد را به قدری نزدیک به هم کشف نموده اند که شبیه یک ستاره به نظر می رسند.

فقط 20.5 ساعت طول می کشد تا این دو به دور یکدیگر بچرخند، و این یعنی سال آنها کمتر از یک روز زمینی است. آنها نسبت به سیستم های مشابه کشف شده، قدمت بیشتری دارند.

ما نمی توانیم ستاره های کوتوله فوق العاده سرد را با چشم غیرمسلح ببینیم، اما آنها پرتعدادترین ستاره های کهکشان هستند. آنها آن قدر جرم کمی دارند که فقط نور مادون قرمز ساطع می نمایند و برای تماشا آنها به تلسکوپ های فروسرخ احتیاج داریم.

با اینکه طبق تئوری ها، باید ستارگانی تا این حد از نزدیکی وجود داشته باشد، اما این نخستین بار است که ستاره شناسان شاهد یک منظومه تا این مقدار نزدیک به هم هستند. تیمی از ستاره شناسان یافته های خود را در نشست انجمن نجوم آمریکا در سیاتل ارائه کردند. آن ها نام این سیستم را LP 413-53AB گذاشته اند.

تیم تحقیقاتی این منظومه دوتایی را در داده های آرشیوی پیدا کردند. اما در آن تصاویر آرشیوی، ستارگان به طور اتفاقی در یک راستا قرار گرفته بودند، بنابراین به صورت یک ستاره دیده شدند. ستاره شناسان متوجه شدند که داده ها با تصویر جور درنمی آید، بنابراین ستاره را با دقت بیشتری رصد کردند. در طول مشاهده مجدد منحنی نور آنقدر سریع تغییر کرد که دریافتند باید دو ستاره وجود داشته باشد. در نهایت، آنها متوجه شدند که نزدیکترین جفت ستاره را که تا کنون مشاهده شده، پیدا نموده اند.

پروفسور آدام بورگاسر از دانشگاه سن دیگو کالیفرنیا گفت: زمانی که این مقدار گیری را انجام می دادیم، می توانستیم تغییرات را طی چند دقیقه مشاهده کنیم. بیشتر دوتایی ها که ما دنبال می کنیم دارای دوره های مداری چند ساله هستند. بنابراین، شما هر چند ماه یک بار مقدار گیری هایتان را انجام می دهید. سپس، مدت ها طول می کشد تا پازل را کنار هم بچینید. با این سیستم دوتایی تازه کشف شده، ما می توانیم خطوط طیفی را در زمان واقعی از هم جدا کنیم. تماشا اتفاقی در دنیا در مقیاس زمانی انسان شگفت انگیز است.

اخترشناسان به علت آنچه ممکن است در خصوص دنیا های قابل سکونت کشف کنیم، به ستاره هایی از این دست علاقمند هستند. از آنجایی که کوتوله های فوق سرد بسیار کم نور و کم دما هستند، منطقه ها قابل سکونت آنها منطقه های فشرده است.

به گفته ستاره شناسان این کوتوله های فوق سرد همسایگان خورشید ما هستند. برای شناسایی میزبان های بالقوه قابل سکونت، بهتر است از همسایگان نزدیک خود آغاز کنیم. اما اگر دوتایی های نزدیک در میان کوتوله های فوق سرد رایج باشد، ممکن است دنیا های قابل سکونت کمی پیدا گردد.

اکنون که اخترشناسان سیستمی این چنینی پیدا نموده اند، می خواهند بدانند که آیا تعداد بیشتری از آن وجود دارد یا خیر. این تنها راه برای درک همه سناریوهای مختلف است. اما اخترشناسان نمی دانند که آیا تنها به علت نادر بودن یکی از آنها را یافته اند یا به این علت که تشخیص آنها بسیار سخت است.

کریس تیسن، یکی از ستاره شناسان این تیم تحقیقاتی گفت: این سیستم ها نادر هستند، اما ما نمی دانیم که آیا نادرند زیرا به ندرت وجود دارند یا ما آنها را پیدا نمی کنیم. باید دنبال دوتایی های بیشتری مانند این بگردیم.