نمونه هایی از مجسمه های شهری - مجله ایرکا

نمونه هایی از مجسمه های شهری

نویسنده: نسیم حسنی

در کودکی همواره پدر و مادرمان را سوال پیچ می کردیم تا برایمان درباره مجسمه های وسط میدان ها بگویند. از آنها می خواستیم تا درباره شخصیتی که مجسمه اش را ساخته اند حرف بزنند یا نماد و نشانه ای که کنجکاومان می کرد را شرح دهند. اما کاربرد مجسمه ها بیشتر از این است که فقط به عنوان یک یادبود دور از دسترس من و شما وسط یک میدان نصب شوند. مجسمه ها می توانند در یک موقعیت زمانی به شرایط موجود اعتراض نمایند. مثل مجسمه کلاغ که چند سال پیش در یکی از مدرسه های آلاسکا و در اعتراض به آلودگی هوا که باعث مرگ تعداد زیادی از کلاغ ها شده بود، ساخته شد و توجه بسیاری از گروه های هوادار محیط زیست را به خود جلب کرد. برخی وقت ها می توان با مجسمه ها رفیق شد. مثل مجسمه مردی که دارد در حیاط فرهنگسرای نیاوران کتاب می خواند. این اثر علاوه بر این که فرهنگی بودن آن فضا را به یادمان می اندازد، ما را وسوسه می نماید کنارش بنشینیم و کتاب بخوانیم. مجسمه سازی شهری یکی از شاخه های هنرهای عمومی است. این آثار با درنظرگرفتن محل نصب، فرم ساخت و شکل ارائه شان می توانند فراتر از کارکرد تزئینی و یادبودی شان، تأثیرات مثبتی بر روحیات و حال و هوای مردم یک شهر بگذارند یا حتی اگر می خواهند واقعه ای را یادآوری نمایند به شکل متفاوتی این کار را انجام دهند. در بسیاری از کشورها ،در پارک ها مجسمه های بچه هایی در حال بازی کردن نصب شده که حرکت و جنب و جوش آن ها ناخودآگاه انرژی مثبتی به بیننده منتقل می نماید. با آن که در تهران هم نمونه ای از این مجسمه ها در پارک دانشجو، فرهنگسرای نیاوران و... نصب شده اما در مقایسه با سایر کشورهای دنیا هنوز کم است. مجسمه ها در مقایسه با آثار بصری دیگر، توانایی بیشتری دارند تا در دل خستگی ها و کلافگی زندگی شهری روح شهروندان را شاد نمایند. بیشتر مجسمه هایی که در گالری این هفته می بینید در میدان های مرکزی یا خیابان های فرعی شهرهای مختلف دنیا نصب شده اند و علاوه بر این که نقش یک یادبود را بازی می نمایند، شکل متفاوت ارائه شان باعث شده تبدیل به جذابیت های توریستی آن شهر شوند.

مجسمه ساکتان پرحرف

نام این اثر صف افسرده است. 50 سال بعد از مرگ فرانکلین روزولت مکانی برای گرامیداشت وی در واشنگتن بنا شد. مجسمه های زیادی از روزولت در این مکان ساخته و به نمایش عموم عایدی. سخنانش را بر روی دیوارهای آن حک کردند و تعدادی هم مجسمه که همگی برگرفته از تاریخ آمریکا در دوران جنگ و رکود مالی هستند در این مکان موجود است. یکی از کار ها همین صف نان است که در سال 1991 برای اولین بار به وسیله سگال از چوب و فلز و رنگ آکریلیک ساخته شد. پنج مرد خسته که کنار دیوار و در صف نان ایستاده اند نشان دهنده دورانی است که آمریکایی ها محتاج نان بودند و برایشان خاطره ای است از یک افسردگی بزرگ در خم شدن این مرد بیشتر یک جور تسلیم و وادادگی و شاید خستگی می شود دید. روی پلاک بالای سرش این طور نوشته شده:

آنها می گفتند که من یک سر دارم برای تجارت

آنها می گفتند برای پیش رفتن باید سرم را از دست بدهم

آنها می گفتند سخت باش و من سخت شدم مثل سنگ

آنها می گفتند برو پسرم! ضرب کن! تقسیم کن!فتح کن! و من برترین را انجام دادم.

متن پلاک، نوشتة فیلیپ لوین و مجسمه ساز آن تری آلن است.

این اثر در شهر براتیسلاوا نصب شده

در محوطة اصلی مقر سازمان ملل متحد تعداد زیادی مجسمه قرار گرفته که هریک از طرف دولت های عضو اهدا شده است. در این محوطه دو مجسمه واقع شده است که نظر هر بیننده ای را به محض ورود به خود جلب می نمایند. یکی از آنها مجسمه خشونت کافی است(Non -violence)،اثر کارل فردریک رویترزوارد است که در سال 1988 از طرف دولت لوکزامبورگ به سازمان ملل متحد هدیه شده. مجسمه گردان و سیاه و از جنس برنز است. لولة تفنگ گره خورده است و سر آن به زور کج شده. ولی نکته این جاست که آیا با زور می شود جلوی خشونت را گرفت؟!یک گروه موسیقی برنزی به نام ارکستر شاد که در میدان مرکزی شهر مالمو در سوئد قرار گرفته .در هر تابستان ،این شهر میزبان گروه های موسیقی از سرتاسر سوئد است.با این که هیچ صدایی از آنها بلند نمی شود اما می شود از کنارشان گذشت و هر آهنگی که دوست داشت را با آنها زمزمه کرد. این مجسمه ها را ینگو لوندل ساخته است پاپاراتزی ها به سارقکی دیسارقن معروف اند. این عکاس هم پشت یک دیوار کمین نموده تا از سوژه اش عکسی بیندازد. این مجسمه در یکی از خیابان های براتیسلاوا قرار گرفته آقای پلیس بدجور غافلگیر شده. او وسط خیابان دنبال سارق می شود؛ غافل از این که جناب سارق از زیرزمین پیدایش شده. نام این مجسمه مأمور شماره 15است ودر یکی از خیابان های شهر بروکسل نصب شده و طرح آن هم از کارهای هرژه خالق تن تن گرفته شده استاین مجسمه وارونه در ملبورن استرالیا قرار گرفته و لا تروب، یکی از تاریخی ترین و مشهورترین شخصیت های دوره ویکتوریا را نشان می دهد که در تأسیس باغ گیاه شناسی سلطنتی ،کتابخانه ملی، موزه ویکتوریا و بسیاری مکان های دیگر ملبورن نقشی اساسی داشته.سازندة این مجسمة پنج متری ، چارلز روب است و سال پیش در نمایشگاه مجسمه سازی هلن لمپریر جایزه داوران را از آن خود کرد. سازنده اثردرباره این کار گفته: معکوس کردن مجسمه لا تروب به این خاطر بود که او با کارهایش به کاستی های جامعه معاصر استرالیا اعتراض کرد.این مجسمه در موزه شهر تازه در حیاط ساختمان قدیمی خزانه داری ملبورن نصب شده و به تقلید از مجسمه های برنزی قرن نوزدهم کار شده است.

منبع: www.hamshahrionline.ir

/خ

منبع: راسخون