نگاهی به یک عادت رایج؛ در طول روز چه اندازه صورت خود را لمس می کنیم؟ - مجله ایرکا

یک فعالیت رایج روزانه

یک مطالعه در سال 2015 در استرالیا انجام شد که می خواست تعداد دفعات لمس صورت را مقدار گیری کند. به این خاطر مجموعه ای از ویدئوهای سخنرانی دانشجویان پزشکی مورد تحلیل نهاده شد. نتایج نشان داد که لمس صورت به طور مکرر انجام می گیرد. نکته جالب این است که این رفتار در بین دانشجویان پزشکی سنجیده شده است که احتمال می رود رفتارهای بهداشتی تری نسبت به دیگران داشته باشند اما نتایج نشان داد که لمس صورت رفتاری است بسیار رایج تر از حد تصور. در طول 4 ساعت 26 دانشجو 2346 بار صورتشان را لمس کردند و این یعنی بطور میانه هر فرد در طول یک ساعت 23 بار صورتش را لمس می نماید. از این تعداد لمس 44 درصد مربوط به لمس ناحیه مخاط مانند چشم و بینی دهان و 56 درصد لمس ها مربوط به سایر نقاط صورت (گوش، چانه، گونه و پیشانی) بوده است. لمس نواحی مخاطی احتمال ابتلا به ویروس را (در صورت آلوده بودن دست) بسیار بالا می برد و از این رو کنترل این رفتار اهمیت بهداشتی فراوانی دارد.

اما این مطالعه در خصوص دانشجویان پزشکی بود. در خصوص مردم عادی این نتایج تفاوتی جدی دارد. محققان همه گیرشناسی دانشگاه اوکلند در نیوزیلند در مطالعه خود نشان دادند که مردم عادی در یک ساعت بیش از 40 بار صورت خود را لمس می نمایند. این یعنی چیزی حدود دو برابر اندازهی که دانشجویان پزشکی این کار را انجام می دهند. محققان روی 9000 مقاله مختلف در این زمینه کار کردند و کوشش کردند یافته های مختلفی که مربوط به لمس صورت وجود دارند را از مطالعات مختلف استخراج نمایند.. در نهایت 10 مقاله اصلی باقی ماند که مربوط به سنجش اصولی اندازهِ لمس صورت در بین اقشار مختلف مردم بود. از این 10 پژوهش به جای مانده 6 تا در ایالات متحده، یکی در استرالیا و بقیه در انگلستان و ژاپن اجرا شده بودند. نتایج نشان می دهد که نحوه و اندازه لمس صورت در بین فرهنگ های مختلف تفاوت زیادی با یکدیگر ندارد اما تفاوت هایی جزئی قابل مشاهده است. برای مثال ژاپنی ها بیشتر به چشم ها و بینی دست می زنند و انگلیسی ها بیشتر به دهان و چشم ها. د این مطالعه دانشمندان به مدلی ترکیبی از لمس نقاط مختلف صورت رسیدند. در این مطالعه به جای تقسیم صورت به بخش های مخاطی و غیر مخاطی، صورت را به صورت یک محدوده T شکل تقسیم بندی کردند که شامل دو چشم، بینی و دهان است.

در این زمنیه بخوانید:

آیا باد کولر ماشین و موتور جارو برقی موجب انتقال کرونا می گردد؟

چطور ترس از کوید 19 برای مان عادی شد؟

مراقبت از ناحیه T شکل

استفاده از این مدلِ T به این خاطر است که تکیه دادن چانه به دست باز یا مشت شده یکی از رفتارهای رایج پستاندارانی شبیه به میمون ها، شامپانزه ها و انسان ها است. مردان هنگام لمس ریش دست را به سمت بالا (نزدیک دهان) می کشند در حالی که حرکت دادن دست در هنگام لمس گوش، از گوش به سمت بخش های مخاطی (چشم و دهان و بینی) بسیار نادر است. به هیمن خاطر مدل T به شکل معناداری حرکت های دست روی صورت را ترسیم می نماید. آنالیز های سال 2020 نشان داد که افراد روزانه به طور میانه 69 بار ناحیه Tو50 بار هم سایر بخش های سر را لمس می نمایند. نتایج تحقیق نشان می دهد که این بدانیم چقدر در طول روز این ناحیه را لمس می کنیم، اندازه لمس را کاهش می دهد اما در مجموع به خاطر اینکه این رفتار ناخودآگاه است تغییر آن سخت به نظر می رسد. به همین دلیل ضروری است با تکنیک های روان شناختی این عادت را تغییر داد. یکی از مزیت های ماسک این است که با پوشاندنِ بخش عمده ای از ناحیه T امکان لمس این بخش های حساس را بسیار پایین می آورد. به همین دلیل ماسک ها علاوه بر اینکه امکان انتقال ویروس به وسیله تنفس را کاهش می دهند احتمال لمس صورت را هم پایین می آورند.

منبع: Forbes