انتقاد یک کارشناس از نحوه عملکرد دستگاهها برای کاهش آلودگی هوا - مجله ایرکا

یوسف رشیدی در گفت و گو با خبرنگاران، با اشاره به اینکه توقف و اجرایی نشدن بعضی راه حلها و برنامه های کاهش آلودگی هوا گفت: مدیریت تردد خودروها، کاهش ترافیک، از رده خارج کردن خودروهای فرسوده، ارتقای استاندارد خودروهای پرتردد از جمله تاکسی ها و موتورسیکلت ها و تعویض کاتالیست خودروها همه از موارد و راه حلهای کاهش آلودگی هوا هستند که به صورت جامع و قاطع اجرایی نشده اند بنابراین عملا اقدامی در جهت کاهش آلودگی هوا صورت نگرفته است و در چنین شرایطی نمی توان انتظار بهبود کیفیت هوا را داشت.

وی ادامه داد: اکنون نیز در شرایط شیوع ویروس کرونا طبیعی است که مردم ترجیح می دهند از خودروهای شخصی استفاده نمایند بنابراین تعیین است که آلودگی هوا نه تنها کاهش نمی یابد بلکه افزایش نیز پیدا خواهد نمود.

این عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی توضیح داد: تردد خودروهای فرسوده از عوامل مهم در انتشار آلاینده ها و افزایش آلودگی هوا است اما با قطع شدن واردات خودرو عملا اجرای طرح از رده خارج کردن خودروهای فرسوده رو به توقف رفت و دولت هیچ اقدامی در این زمینه انجام نداد. خودروسازان داخلی نیز به اجرا شدن این طرح تن در نمی دهند بنابراین به نتیجه ای نرسید.

به گفته رشیدی، زمانی کیفیت هوا بهبود پیدا خواهد نمود که یک اقدام قاطع و اثربخشی در زمینه کاهش آلودگی هوا صورت گیرد در حالی که ما هنوز هم همان خودروهایی که 20 سال پیش فراوری می نموده ایم را فراوری می کنیم. گرچه به حرف گفته می گردد که استاندارد خودروها ارتقا پیدا نموده اند اما اینکه این استانداردها تا چه حد پایدار هستند و آیا استاندارد خودروهایی که در شهر تردد می نمایند از همان استاندارد مرحله فراوری برخوردار است؟ اینها پرسش هایی است که کسی نمی تواند به آن ها پاسخ دهد.

وی درباره لزوم پایبندی به قانون منع استقرار صنایع تا شعاع 120 کیلومتری تهران درپی صحبت های انوشیروان محسنی بندپی - استاندار تهران- مبنی براینکه قانون منع استقرار صنایع در شعاع 120 کیلومتری در تهران مانع جهش فراوری است ، توضیح داد: در بسیاری از کشورهای جهان صنایع عظیم در محدوده شهری مستقر می شوند و به لحاظ کارشناسی مسئله ای را ایجاد نمی نمایند اما در کشوری مانند ایران صنایعی که مستقر می شوند از استانداردهای لازم برخوردار نیستند و نظارت کافی بر آن ها نمی گردد قانونی تصویب شد تا صنایع با دورتر شدن از محدوده شهر حداقل اثر را در آلودگی شهر تهران داشته باشند.

رشیدی در انتها گفت: اگر در کشور صنایع مناسبی وجود داشت که منطبق با استانداردهای محیط زیستی بودند، می توانستیم بعضی از آن ها را حتی در محدوده شهری مستقر کنیم اما هدف گذاری اصلی تصویب قانون منع اسقرار صنایع تا شعاع 120 کیلومتری تهران بر این اساس بود که نمی توانیم صنایع را بهبود بخشیم یا مدیریت کنیم چراکه یا امکانات و تجهیزات لازم را نداریم یا درآینده توانایی آن را نداریم که فعالیت صنایع آلاینده را متوقف کنیم. از این رو بهترین راه حل مستقر کردن صنایع در نقاطی با فاصله از محدوده شهر است تا بتوانیم حداقل تهدیدات را داشته باشیم . نادیده دریافت این قانون تنها باعث افزایش مسائل آلودگی هوای تهران می گردد.