معالجه عفونت استخوان
به گزارش مجله ایرکا، عفونت استخوان یک نوع بیماری استخوان است. زمان آغاز عفونت استخوان در مراحل مقدماتی آن هنگامی که فرد مبتلا به عفونت باکتریایی است می باشد که ریشه آن در بخش دیگری از بدن است.
تشخیص
روش تشخیص عفونت استخوان با انجام معاینات کامل فیزیکی آغاز می گردد. این آزمایشات شامل بیوپسی ضایعات استخوان و ام آر آی بوده که جهت درک درجه درد، تورم و قرمزی ناحیه آسیب دیده انجام می گردد. در موارد خاص که بیماری بسیار جدی است، یک سوزن دمش از قسمتی که مایع منی ترشح می گردد، به بخش آسیب دیده تزریق می گردد.در صورتی که بیماری عفونت استخوان در بچه ها مشاهده گردد، اصطلاحاً استئومیلیت هماتوژن نامیده می گردد. این بیماری در بچه ها بین سنین 2 تا 5 سال مشاهده می گردد. با این وجود، عفونت استخوان در نوزادان نیز تشخیص داده می گردد. علاوه بر بیماری استئومیلیت به عنوان یک عفونت جریان خون، بچه ها ممکن است به مشکلاتی مانند زخم های باز و شکستگی های استخوان نیز مبتلا شوند. بهتر است همواره این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده گردد. در صورتی که بیماری وارد مراحل پیشرفته گردد ممکن است باعث تخریب سیستم بدن شده و در این شرایط امکان درمان سریع و مؤثر بیماری وجود نخواهد داشت.
مرحله اول تشخیص، معاینه فیزیکی است که در طی این مرحله پزشک درجه قرمزی و تورم در بخش آسیب دیده بدن را مورد آنالیز قرار می دهد. در دوره معاینه فیزیکی، پزشک شما ممکن است آزمایش خون را به شما توصیه کند. آزمایش خون ممکن است وجود بیماری را به طور کامل اثبات نکند، با این حال، شمارش کامل خون قطعاً نشان می دهد که آیا سلول های سفید خون بالاتر از اندازه تجویز شده مورد احتیاج بدن هستند یا خیر. تعداد بالاتر سلول های سفید خون یک علامت معین از ابتلاء فرد به عفونت می باشد. علاوه بر این، در مواردی که عفونت به وسیله وجود باکتری وارد خون گردد، احتیاج به انجام آزمایش خون خواهد بود.
پس از انجام آزمایش شمارش تعداد سلول های سفید خون، آزمایشات تصویر برداری جهت دستیابی به تشخیص دقیق انجام می گردد. پزشک عمومی شما در این شرایط ممکن است آزمایشات تصویر برداری خاصی را تجویز کند. یکی از این آزمایشات اسکن اشعه ایکس است. این آزمایش نشان دهنده درجه آسیب دیدگی استخوان می باشد. با این حال، از آن جا که اشعه ایکس یک آزمایش تصویر برداری پایه است، درجه بالای آسیب دیدگی را ممکن است نشان ندهد. آزمایشات پیشرفته تصویر برداری در چنین شرایطی مورد احتیاج است. با تصویر برداری رزونانس مغناطیسی یک تصویر دقیق از استخوان آسیب دیده تشکیل می گردد.
برش نگاری رایانه ای یا توموگرافی رایانه ای به منظور دستیابی به یک تصویر دقیق از استخوان آسیب دیده و متعاقبا نتیجه گیری در رابطه با استفاده از برترین گزینه های درمانی مورد استفاده قرار می گیرد. این روش یک روش تصویر برداری است که در آن تصاویر استخوان در موقعیت ها و زوایای مختلف گرفته می گردد. این تصاویر با هم ترکیب می شوند تا تصویر دقیق و سه بعدی از بخش آسیب دیده ارائه گردد.
در صورتی که آزمایشات مقدماتی نشانگر ایجاد عفونت استخوان باشد، بافت برداری به منظور انجام آزمایشات پیشرفته تر انجام می گردد. در بافت برداری، کشت استخوان به منظور تایید بیشتر احتمال ایجاد بیماری انجام می گردد. بافت برداری منعکس نماینده نوع باکتری یا قارچی است که باعث بروز عفونت شده و منجر به توسعه عفونت به بخش های دیگر بدن می گردد. در بیشتر موارد، بافت برداری به منظور دستیابی به برترین گزینه درمانی انجام می گردد.
درمان
درمان عفونت استخوان در بچه ها شامل تجویز آنتی بیوتیک های داخل وریدی است که باعث تخریب باکتری های ایجاد نماینده این عفونت می گردد. این فرم از درمان تقریبا 4 هفته به طور خواهد انجامید. بعد از درمان، کودک باید از داروهای آنتی بیوتیکی خوراکی استفاده کند.در خصوص عفونت استخوانی حاد، باید شرایط را کنترل کنید و به وسیله تجویز آنتی بیوتیک های ارائه شده به وسیله پزشک به مبارزه با بیماری بپردازید. با این حال، با استفاده از آنتی بیوتیک ها جهت درمان، شما باید اطمینان حاصل کنید که این آنتی بیوتیک ها عوارض جانبی بر بدن ندارند. قطعاً بیشتر آنتی بیوتیک ها دارای بعضی عوارض جانبی در محدوده خفیف تا شدید هستند. بحث در رابطه با عوارض جانبی و محتویات داروهای تجویزی به درک آنچه که مصرف می کنید یاری خواهد نمود.
در بعضی موارد که عفونت استخوان مزمن است، چرک وارد استخوان می گردد و همین امر باعث محدود شدن جریان خون به استخوان ها شده و بنابراین باعث توسعه عفونت به بخش های دیگر بدن می گردد. برای بیماران مزمن، توصیه می گردد که از اقدامات جراحی به منظور رهایی از این بیماری استفاده نمایند. در عفونت استخوان مزمن، روش های جراحی پیش احتیاج کنترل بیماری می باشد. منطقه لگن مستعدترین منطقه جهت ابتلا به عفونت استخوان در بزرگسالان می باشد این روش ها شامل پیوند یک لایه از پوست بر روی حفرات بدن می باشد. بنابراین، در صورتی که بیمار از درد شدید رنج می برد و در نواحی آسیب دیده زخم هایی مشاهده می گردد، به منظور تسهیل فرایند التیام زخم ها احتیاج به انجام عمل جراحی است.
علاوه بر این، محل آسیب دیده در صورتی که با چرک پر شده باشد نیز ممکن است تخلیه گردد. در صورتی که هر نوع عمل جراحی دیگری قبلاً انجام شده که شامل استفاده از فیکسچر جراحی در نزدیکی استخوان آسیب دیده بوده است، احتیاج به حذف این اندام های مصنوعی می باشد. با این وجود، دستگاه پروتز دیگری ممکن است در حین عمل جراحی کاشته گردد. با این حال، در موارد خاص جراحان اجازه می دهند که استخوان به طور قابل ملاحظه ای با کنترل عفونت تحت درمان قرار گیرد و تنها بعد از آنالیز دقیق، دستگاه پروتز به صورتی مناسب در بدن فرد قرار داده می گردد. این روش که اصطلاحاً دِبریدمان نامیده می گردد به منظور نرمال سازی جریان خون به سمت استخوان انجام می گردد. بنابراین، این حالت از درمان عفونت استخوان در مواردی که استخوان به شدت آسیب دیده، احتمال بالایی از موفقیت را به همراه دارد.
روش درمانی دیگر اکسیژن درمانی پر فشار می باشد که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، ممکن است به طور منظم از این شیوه استفاده نگردد. در اکسیژن درمانی پرفشار شدت و فشار اکسیژن افزایش می یابد، در حالی که از بیمار خواسته می گردد که در یک موقعیت خوابیده قرار گیرد. افزایش عمدی محتوای اکسیژن در بدن می تواند به گردش خون ضعیف منجر گردد. هنگامی که اکسیژن 2 تا 3 سطح بالاتر از فشار نرمال اتمسفری می باشد سطوح اکسیژن افزایش یافته و این امر منجر به تسهیل جریان کارامد خون می گردد. افرادی که از این شیوه درمانی خاص استفاده می نمایند، باید در یک اتاقک خاص قرار گیرند. این اتاقک به طور ایده آل تنها ظرفیت یک فرد را دارد. با این حال، ممکن است اتاقک به صورتی طراحی شده باشد که ظرفیت دو تا سه بیمار با یک سرپرست پزشکی را نیز داشته باشد.
در بعضی موارد تأسف بار که روش جراحی به بهبود شرایط یاری نمی نماید، قطع اندام ناحیه آسیب دیده آخرین راهکار بوده و این کار از ترشح عفونت به بخش های دیگر بدن جلوگیری می نماید. بیماران مبتلا به دیابت و گردش خون ضعیف ممکن است در معرض خطر بیشتر عفونت استخوان قرار داشته باشند، بنابراین احتمالاً احتیاج به قطع اندام آسیب دیده در این بیماران می باشد. قطع اندام آسیب دیده آخرین مرحله از درمان است که به کنترل بخش آسیب دیده یاری می نماید. با این حال، در سال های اخیر، جراحی و روش های پزشکی دیگر به درمان عفونت استخوان یاری های قابل توجهی نموده است. علاوه بر این، عفونت استخوان ممکن است با استفاده از شیوه های درمانی معمول و طولانی مدت به مقدار قابل توجهی کنترل گردد.
با در نظر گرفتن شیوه های درمانی ذکر شده در این جا، معین گشت که برترین شیوه مبارزه با عفونت استخوان یا هر بیماری دیگر تمیز نگه داشتن بدن می باشد. شرایط بهداشتی به منظور مبارزه با هر نوع بیماری که در آینده ممکن است منجر به مرگ گردد، بسیار مهم می باشد. بعد از بحث انجام شده در بالا باید به این نکته توجه داشت که معمولاً پیشگیری بهتر از درمان است.
منبع: Azmin Taraporewala - HealthHearty
منبع: راسخون