کشف بقایای دارچین و زنجبیل روی هاون های 2 هزار ساله - مجله ایرکا

به گزارش فرادید؛ کلمۀ کاری را ابتدا استعمارگران اروپایی استفاده کردند. آن ها برای اشاره به هر نوع ادویه ای که در غذاهای جنوب شرق آسیا به کار می رفت این کلمه را به کار می بردند. اصل این کلمه احتمالا از کلمه ای تامیلی به معنی چاشنی گرفته شده است.

در این مطالعۀ تازه، هونگ و همکارانش بقایای میکروسکوپی ادویه را بر روی 40 ابزار باستانی آسیاب کردن که در مجموعۀ باستانی اوک او (Oc Eo) در جنوب ویتنام کشف شده اند مورد آنالیز قرار داده اند.

در ابتدا هدف آن ها کسب اطلاعات بیشتر دربارۀ همین هاون های باستانی بود اما آنالیز های آن ها به کشف بقایای 8 نوع ادویه بر روی هاون ها منجر شد؛ این ادویه ها عبارت بودند از: زردچوبه، زنجبیل، ریشه انگشتی، زنجبیل شنی، خولنجان، میخک، جوز هندی و دارچین.

از آنجایی که برخی از این ادویه ها بومی منطقه های هستند که هزاران کیلومتر با ویتنام فاصله دارند، معلوم می گردد که مردم این منطقه آن ها را به وسیله تجارت در مسیرهای اقیانوس هند یا اقیانوس آرام به دست آورده اند. برای مثال میخک جزء ادویه هایی است که در گروه خاصی از جزایر شرق اندونزی کشت می شده. بنابراین یافتن آن در یک جای دیگر به معنی جریان داشتن تجارت در بین این منطقه ها است.

یافته های باستان شناسی در اوک او نشان می دهد که آنجا در دوران باستان در چهار راه یک شبکۀ تجارت قرار داشته که دامنۀ آن حتی تا مدیترانه نیز گسترده بوده است. ابزارهای آسیاب کردن بین سال های 2017 تا 2019 در این سایت کشف شدند.

یک نکتۀ جالب دیگر که این تحقیق آن را نشان داده این است که طرز تهیۀ پودر کاری و فرمول آن ظاهرا از دو هزار سال قبل تا الان تغییر چندانی در ویتنام نداشته است. اجزاء اصلی آن مثل زردچوبه، میخک، دارچین و شیر نارگیل در تمام این مدت طولانی ثابت مانده اند.