حصیر بافی از دیرباز در گیلان رواج داشته است - مجله ایرکا

29 مهر در تقویم کشور به عنوان روز صادرات نامگذاری شده و شاید در نگاه اول این عنوان ما را یاد کارخانه های عریض و طویل بیاندازد با تعداد زیاد نیروی انسانی که عرق ریزان در حال فعالیت هستند یا ادوات و ماشین آلاتی که در خط فراوری بدون وقفه در حرکتند تا خروجی را در بسته بندی های یکسان و طبق برنامه تحویل دهند.

صادرات صنایع دستی و فراوریاتی که زنان گیلانی در حین کار با زمزمه آوازهای محلی رشته های حصیر را در هم می بافند و گاه مردان نیز در تهیه و فراوری این محصول پا به پای زنان حضور دارند تا علاوه بر منبعی برای کسب عایدی، فرصتی برای صدور فرهنگ اصیل گیلانی باشد که در تار و پود این فراوریات، قدمتی به درازای فرهنگ غنی این سرزمین کهن نهفته است.

نادر راستکردار اظهار کرد: از کودکی با چوب و حصیر آشنا بودم زیرا در منطقه ما مردان و زنان زیادی محصولات حصیری می بافتند.

وی اضافه کرد: بزرگتر که شدم و می خواستم برای خودم کسب عایدی کنم، چند قلم فراوریات چوبی و حصیری را با خودم بر می داشتم و بازار مَجی می کردم؛ در اصطلاح گیلانی به دوره گردی بازارمجی می گویند و از این شهر به آن شهر برای فروش فراوریات بومی می رفتم.

راستکردار با بیان اینکه کم کم به این نتیجه رسیدم با تنوع محصول و کیفیت می توانم فروش بیشتری داشته باشم، توضیح داد: از 40 سال گذشته تا به امروز که در یک فروشگاه ثابت یک هکتاری برای بیش از 40 نفر توانستم اشتغال مستقیم ایجاد کنم، همیشه کیفیت و تنوع محصول را مد نظر داشتم.

این فعال عرصه صنایع دستی با اشاره به اینکه بیش از هزار نفر در قالب مشاغل خانگی فراوریات خود را برای فروش به این مکان می آورند، اضافه کرد: از استانهای قزوین، یزد و گلستان نیز فراوری نمایندگان مشاغل خانگی کارهایشان را برای عرضه و فروش به این فروشگاه ارسال می نمایند.

وی با بیان اینکه 300 فروشگاه در استان گیلان محصولات ما را برای فروش می خرند، گفت: حدودا 20 سال قبل برای اولین بار به وسیله یکی از دوستانم که در یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس بود فراوریات ما به خارج از کشور صادر شد و الان کشورهای حاشیه دریای عمان و خلیج فارس بعلاوه همسایه های شمال غربی کشورمان خریداران فراوریات فروشگاه ما هستند.

راستکردار با اشاره به اینکه صادرات غیرمستقیم هم داریم، توضیح داد: کارگاه های لالجین همدان محصولات سفالی ما را خریده و از آنجا به خریداران خارجی ارائه می دهند.

این صادر نماینده در پاسخ به این سوال که آیا اجناس چینی تهدید فراوریات صنایع دستی هستند یا خیر؟ تاکید نمود: کیفیت صنایع دستی مهمترین شناسنامه کار است و می تواند بازار و مشتری های خود را حفظ کند. ضمن اینکه بازار رقابتی موجب رشد کار می گردد.

وی در ادامه اضافه کرد: در بازار انحصاری تلاشی برای راضی نگه داشتن مشتری بعلاوه توجه به نوآوری لحاظ نمی گردد ولی بازار رقابتی انگیزه برای رشد و نوآوری بعلاوه بهبود فراوریات است. اگر می خواهیم پیروز باشیم باید کیفیت کار بعلاوه قیمت و احتیاج بازار را مورد توجه قرار دهیم.

راستکردار در خاتمه توضیح داد: جوانان علاقمند از ورود به کار نترسند. ضمن اینکه انتظار نداشته باشند یک شبه ره صد ساله را طی نموده و به اهداف خود برسند.